Czym zasłużył na taką cześć św. Józef? Jego wizerunek związany jest przede wszystkim z najwcześniejszym etapem życia Jezusa. Nasza wiedza na jego temat opiera się na nielicznych wersach Ewangelii. Widzimy go najczęściej jako starca z maleńkim Jezusem na ręku, jako cieślę, bądź obok Maryi przy żłóbku. W rzeczywistości Józef był młodym, silnym mężczyzną, który tak zaufał mocy Bożej, że poświęcił swoje życie, aby mogły się wypełnić Boże obietnice. Był zwyczajnym człowiekiem. Miał plan na swoją przyszłość i wydawało się, że nic mu nie przeszkodzi w jego realizacji. Tymczasem jego życie stało się elementem planu Bożego. Potrafił zrezygnować z siebie, by nie dopuścić do znieważenia imienia Maryi, Kobiety, którą kochał i miał pojąć za żonę. Stając przed faktem cudownego poczęcia, zdał najtrudniejszy egzamin z wiary. Odtąd jako mąż Maryi i ziemski ojciec Jezusa towarzyszył swoim Najbliższym jako Ich opiekun i przyjaciel. Był obecny podczas doniosłych chwil w życiu Syna Bożego: narodzin, pokłonu Mędrców, ucieczki do Egiptu, pielgrzymki do Jerozolimy. Ponadto po narodzinach nadał Dzieciątku imię, co zgodnie z prawem było jednoznaczne z uznaniem Go za syna. Dorosłego życia Jezusa prawdopodobnie nie doczekał, a według tradycji przy jego śmierci byli obecni Ci, którym z miłością poświęcił swoje życie. Stąd uznaje się go za patrona dobrej śmierci.